Mîrê Mîran

Hey mîro mîrê min hey mîr
Ax lo mîro çi ferman e
Ferman e li ser serê me ra kirin dîsa fermana mîrane
De lo lo birano dîsa xeberek hat di şevekî nîvê di şevan e
Ez ketim nava derya kulan û xeman, ronîkên min da kom bûn ewrê reş û tarî girtî mije bi dûman e
Dîsa di mêjiyê min ra bihurîn pêl bi pêl diqelibî rûpelê dîrokan e
Li hev civyan e komê guran kivşe ye şêv giran e
Dixwazin qir kirina kurdan e bira fermana mîran e
Ferman e ax ferman e, fermana mîran e, mîrê min sertacê hemû mîran e
Ez çi bêjim nikarim bidim tu bestan mîrê min nav giran e
Serhildana şop û rêça 75 salan e, derketî ji cî û meskenê pêxemberan e
Siwar bû li ser pişta hespê Dewrêşê Ewdî dizgîn girtîye ji mêran e
Evîna mîrê min ne Edûle, ne Xec e, ne jî Zîna Botan e, pir bedew e
Rinda rindan e, warê êş û eleman, hêlîna hemû evînan e
Şêx Seîdê kal Seyîd Riza di navdan e, wesiyet û şîreta Qazî Muhemedan e
Qelem buha û naw giran e, bi hezaran xûna şehîdan e, xemilîye bi rextê Gerîlan e
Evîna mîrê min tenê Kurdistan e mîrê min
De lo lo lo birano ez çi bikim dinya ketiye destê hemû rawir û gur û çeqelan e
Hêvîya min jê nema Ewrûpa ne, ne dîn e ne îman e, namûs û heysiyet firotine bi peran ne
Li ser xwîna însanan bûn xwedîyê dewletan e, yeko yeko par girtin ji qetla kurdan e
Heyfa min nayê bi tu heyfa, heyfa min tê ku bi destê bê bextê di nava me da, kurdistan bû lîstikê dûjminan e
Ji bavê berê da li me anîne qira şêran û mêran, bûn fazera hincirandina difinên ber pêsîrê dayikan e bira ferman e
Ferman e ferman e, ferman e
Ferman e bira fermana mîran e