Mecnûn

Mecnûn leberçî wa dekey meqsûd û derdî to çîye
Bo çûye şax û kêw û kej karit hemîşe zarîye

Sed kîjî ciwantir lêre hen ger metlebî to ciwanîye
Şeyda mebe zarî meke dinya seraser fanîye
Derdî îşq nazanî to derdî îşq gewre û grane
Meydanî îşq û aşqî sûtan û giryan û fuxane

Mecnûn le Leyla dûr kewe sed kîjî şîrîntir heye
Çawbaz û gerdin kêl û ciwan roh sûk û dilgirtir heye

Bêhûde xot riswa meke meqsûdî Leyla tefreye
Ciwanî nîye ey bêxeber tegbîrî to bê behreye
Dêwane nîm min aşqim ha bew dilem Leyla bibîne
Dermanî derdim çare ken nêwî dilim pakî birîne

Nûrî îşq nabîndirê her wek rohî perwaneye
Her kes ke ehlî dil nebê Mecnûnî pê dêwaneye
aşiq be dil şeyda nebê sûtanî pê efsaneye
Merdanî rêgey aşiqî serdadenên merdaneye

aşiq heta ser danenê nagate rêy awî heyatê
Merdî dewê ser dabinê mestane bo rêgay necatê