Hengezerde ebrê rêy dûr
Bo bînînî gulaley sûr
Çon be pêy xoy dê gulî geş
Bo lay şwanî kepenkireş?
Nek gulêk û nek syan û çwar
Çen le dêda hebê nazdar?!
Belam minî şay gişt hengî herdey beharan
Bo bînînim xoyan egirin rêy deşt, nazdaran!
Sozî şimşimal exeme kar demî êwaran
Pol be pol jin, şîrdoşî cwan, ekşên bo naw ran!
Ho şwanî behredar! têxure çawerêyn
Arayşit tewawe, amadey helperkêyn!
Peroşî awazey besozî şimşalîn
Bê sîhrî fûy demit, bezim û noş betalîn
Hengezerde ebrê rêy dûr
Bo bînînî gulaley sûr
Ta negerê mêrgî behar
Dem nanête naw demî yar!
Ke molim da mêgelî têr leser sewze gya:
Zerdey hetaw egrête zêr rûy deşt û çya
Her nazdare, bo helperkê coşê le serya
Le şimşalim enê be naz rûy nyazî cya!
Helqey çopî leser ferşî gyay qeraxî aw
Le berdemma hel’eperê ga gurc û ga xaw
Minîş çeşnî pepûleyek gul daybête naw
Kê zor şox bê leber pêya ewestim taw taw!
Ho şwanî bextyar! têxure, direnge
Bê şimşal le deştîş wekû mal dil tenge!
Têxure, amadeyn padaştî awaze
Têrit keyn le qûtî dil ke cwanî û naze!
Honrawe: goran