Meken men’î ’aşiqan, ’îşq karî dijware
Herkes ’îşqî le dil bê, bêsebir û bêqerare
Dayme leber hîcranê, reng zerd û lêw bebare
Le ’îşqêda sûtawim, xemim le çwarkenare
Mizgênî bê le yaran, delên ewro behare
Gelê derdan ser lêdan, satêk nagirim qerarê
Şew û rojê nasebirim, leber xemî deyarê
Dilê min çend mehzûne, esrînim dêne xwarê
Meger bewey sakîn bê, ax be rengî de beharê
Beharim çende xoşe, mizgênî bê hat behar
Hatin teyrî de rengîn, cûtbecût bûn be qetar
Kewtin le dem derawan, lewanim dît set hezar
Ew beharey wa rengîn, lêm buwe be bazar û şar
Xemî le dilî min zorin, ba biçin legel zistanê
Hewrî dereş dexroşin, degirin berî asmanê
Leber gurey şemalî û le rêjney debaranê
Kwêstan mawin detemê, hewel mangî nîsanê
Rebbî xuda şadman key, ax be dû çawî decwanê
Hewrî reşî tarî kird, damênî kosaran
Lew beharey sewzepoş, le şikofey dedaran
Be zerd û sûr xemlîwin, gulan le çwar kenaran
Wenewşem zor ze’îf dîn, ax le dem co û cobaran